از خواب تا معجزه.

شاید باور نکنین.

اما بیشتر از یک ماهه که طرف گاز و غذا درست کردن نرفتم ! 

دست به هیچی نزدم.

بیشتر از یک ماهه که تو یه حالتی مثل کما به سر میبرم.

میرم ، میام ، میخوابم ، پامیشم ، میرم، میام ، میخوابم.

انگار که منتظر یه معجزه ام.‌

+۶ ماه دیگه فارغ التحصیل میشیم و من الان خواب میدیدم که یه اسپانسر حاضر شده هزینه ی جشنمون رو بر عهده بگیره و تو خواب جییغ میزدم از خوشحالی و دل تو دلم نبود که بچه ها رو ببینم و بهشون خبر بدم. یعنی میشه ؟ چقدر مضحکه که بعد از ۷ سال زحمت ، حتی برات نخوان یه جشن بگیرن.